ανάκαιον δεσμωτήριον

(ή ἀνακαῑον ή ἀναγκαῑον) αρχ.

το δεσμωτήριο στο οποίο εκρατούντο οι δούλοι ή οι απελεύθεροι που αποστατούσαν από τους κυρίους τους.